1959 yılında Suludereli Racun Öner askerden döner. Döndükten sonra Suludere Köyü İlkokulu bahçesinde bir güreş tertip edilir. O yıllarda başpehlivan, İğdeli’den Demirci Hüseyin’dir. Suluder’li Racun Pehlivan, askerden yeni gelmiş gücü yerinde bir güreşçidir. Başpehlivan Demirci Hüseyin ise yaşlanmıştır ancak bileği çok güçlüdür. Buna rağmen güreşmekte ve başpehlivanlık unvanını korumak istemektedir. Kıran kırana geçen müsabakaların sonunda Racun Öner ile Başpehlivan Demirci Hüseyin finale kalırlar. Suludereli Racun, Demirci Hüseyin’i önce yorar, bir iki oyundan sonra da altına alır. Çaresi yok, Demirci Hüseyin yenilecektir. Üzerindeki güreşçi, hem genç hem de kendinden çok güçlüdür. Demirci Hüseyin, Racun Pehlivan'a; “Tam denk getirdin Racun. Sırtımı yere vurma yeter, ben yenilgiyi kabul ediyorum” der.
Bunun üzerine Racun Pehlivan, elini havaya kaldırır ve hakem heyetine der ki, “Demirci Hüseyin, yenilgiyi kabul etmiştir. Ancak sırtını yere vurmamı istemez.” Hakem heyeti bunu kabul etmez, "Kazık göğe gelecek" derler. Hakemin düdüğüyle güreş yine başlar. Racun Pehlivan, güreşe devam etmek ister. Başpehlivan Demirci Hüseyin, güreşmek istese de gönülsüzdür. Demirci Hüseyin Pehlivan, eliyle işaret ederek çalgıyı (davul zurnayı) susturur ve yüksek sesle, “Arkadaşlar, güreşimizde herhangi bir anlaşma yoktur. Bir saat on beş dakika güreştik. Ben buna rağmen yenilgiyi kabul ediyorum” der. Aslında Demirci Hüseyin Pehlivan, sırtının yere gelmesini istemiyordu. Pehlivan oldu olalı sırtı yere gelmemişti. Onurunu ayaklar altına aldırmak istemiyor, çaresizce direniyordu.
Hakem heyetinde Sarıkayalı Koca Ayhan da vardır. Koca Ayhan, eski başpehlivanlardandır. Anası Suluderelidir. Tam bu sırada Koca Ayhan’ın sesi duyulur, “Racun berabere kalın.” Racun Pehlivan, Koca Ayhan’ın ısrarına dayanamaz ve beraberliği kabul eder. Güreş bitmiştir. Racun Pehlivan ile Demirci Hüseyin Pehlivan, köy odasına giderler. Muhtar, başpehlivanlık için konulan 350 lira ödülü ikiliye taksim eder. Demirci Hüseyin onurludur, parayı almak istemez, Racun Pehlivan'ın önüne sürer. Racun Pehlivan,"Bu parada senin de hakkın var, kardeş payı yapalım" der. Güreş müsabakasında halktan 180 lira da bahşiş toplanmıştır. Israr üzerine Demirci Hüseyin, toplanan paradan 200 lira alır. Racun Pehlivan ise paranın kalanını alır. Böylece Demirci Hüseyin Pehlivan'ın onuru kırılmamış ancak yenilgiyi de kabul etmiş olur. Racun Pehlivan, rakibini yenebilecekken saygı ve hürmetinden dolayı başpehlivan Demirci Hüseyin’le anlaşmalı olarak beraberliği kabul etmiştir. Bu güreşte Demirci Hüseyin’in prestiji sarsılmıştır. Başpehlivanlığı uzun sürmemiş, yapılan ilk güreş müsabakasında başpehlivanlığını teslim etmiştir. Kiraz Karakucak Güreşleri tarihinde bu olay bir ilktir.
Suludereli Racun Pehlivan, küçük ayak destede güreşirken Demirci Hüseyin başpehlivandır. Yıllar sonra Şükrü Hocaların Han Kahvesi'nde iki güreşçi karşılaşırlar. O yıllarda Racun Pehlivan, Han Kahvesi'nde ocakçıdır, yaptığı kahveyi karşılıklı içerler. Demirci Hüseyin, yıllarca İğdeli köyünde demircilik yapmıştır. Racun Pehlivan, Demirci Hüseyin’e; “Başpehlivanın kurnazı, yenileceğini anlayınca beraberliği kabul edermiş” dedikten sonra iki güreşçi, kahkahalar arasında uzun bir sohbete koyulurlar. Racun Öner, halen Ödemiş’te yaşamaktadır. Demirci Hüseyin Pehlivan ise vefat etmiştir. Allah hayatta olanlara uzun ömür, vefat edenlere rahmet ve mağfiret eylesin. Yeni yılın size, ailenize ve milletimize hayırlar getirmesini temenni ediyor, sağlık ve esenlikler diliyorum.
